جشن عید غدیر دانشگاه با رعایت پروتکل های بهداشتی و با حضور مشاور فرهنگی استانداری خراسان رضوی

به همت ستاد غدیر و با حضور معاون دانشجویی و فرهنگی دانشگاه شهید بهشتی روز سه شنبه 5 مرداد در محوطه ستاد دانشگاه مراسم جشن عید غذیر برگزار شد.

ه گزارش مفدابهشتی- پنجمین روز از پنجمین ماه سال بود و هوا مثل همیشه گرم گرم؛ کم کم آماده مراسم جشن عید غدیر شدیم همکاران مدیریت فرهنگی هم در تکاپوی مرتب کردن کارها بودند. حوالی ساعت 9 صبح بود که مهمانان جشن به دفتر مدیریت فرهنگی دانشگاه آمدند. کمی با مدیر خوش و بش کردند و حدود ساعت 9 و نیم همه با هم به سمت محل جشن رفتیم. 

هنوز جمعیتی نیامده بودند. چشم گرداندم. چند روحانی را دیدم سر وقت آمده و جلو نشسته بودند. از خوش وقتی‌شان خوشم آمد. خوب که نگاه کردم، چشمم به حاج آقا شریعت‌پناه افتاد. روحانی جوانی که تازه به دفتر نهاد آمده و انصافاً فعال و در کارهای فرهنگی همراه است. او را از پیش می‌شناختم. کنارش حاج آقا سید جعفری نشسته بود. ایشان را هم در جلسات دیده بودم. نگاهشان به جوانان همیشه مثبت و هم‌دلانه است.

یک روحانی مهمان هم داشتیم که پرس و جو کردم و متوجه شدم حاج آقا ناصری‌پور است. مهمانان یکی یکی می‌آمدند. جوانی را دیدم که پیش‌تر هم مهمان مدیریت فرهنگی بود. قاری بین المللی قرآن: استاد سعید پرویزی. این‌که ظاهرش به قاریان مشهوری که می‌شناختم شبیه نبود، برایم عجیب بود. خوش‌لباس و موقر روی صندلی ردیف اول نشست. 
جشن عید غدیر کمی از ساعت 9:30 گذشته آغاز شد. مجری نام‌آشنای دانشگاه مهندس نظری نیا مانند همیشه توانمند و حاضرجواب با سخنی از کلام حضرت محمد (ص) کار خود را شروع کرد: «او مرا مأمور کرد تا در این محل قیام کنم و آن‌چه به من وحی شده‌است، برای شما بیان نمایم. ای مردم، علی (ع)، وصی و جانشین من است. همان‌طور که  بعد از من پیامبری نخواهد آمد، علی نیز تنها جانشین من برای امتم خواهد بود.»

پس از خیرمقدم‌گویی به مهمانان، مجری از همان جوان قاری دعوت کرد تا پشت تریبون برود و آیاتی را از کلام الله مجید برای آغاز مراسم قرائت کند. استاد پرویزی به قدری زیبا خواند که حاضران مبهوت صوت او بودند و هیچ کس کوچک‌ترین کلامی سخن نمی‌گفت. نوای تلاوتش همکاران را که در اتاق‌هایشان مشغول کار بودند، به پشت پنجره آورد. به نظرم که شایسته‌ی به‌حق جایزه‌های بین المللی‌ هم هست. 

بعد از تلاوت قرآن، با اشاره‌ی مجری همه برای سلامت مادر وی که جوانی این‌چنین تربیت کرده‌ و اکنون بیمار است، دعا خواندند. 

سپس مجری از دکتر امام‌هادی معاون دانشجویی و فرهنگی دانشگاه دعوت کرد تا به ایراد سخنرانی برای حاضران بپردازد. وی نیز با همان صدای زیبایشان به مهمانان خیر مقدم گفت و از ستاد غدیر نیز تشکر ویژه کردند. دکتر امام هادی همان‌طور که از واقعه‌ی غدیر سخن می‌گفت، از خدا خواست که همه‌ی ما بتوانیم شیعیان واقعی باشیم. به لحن صدایش گوش می‌کردم. طنین صدای گوش‌نواز وی نشان از چندبعدی بودن دارد، که هم در حوزه‌ی پزشکی و درمان، هم استادی دانشگاه و گویندگی و اجرا سرآمد است. 

مجری پس از سخنان معاون دانشجویی و فرهنگی، یکی از روحانیان نشسته در ردیف اول را برای ایراد سخنرانی دعوت کرد: حاج آقا علوی مشاور فرهنگی استانداری خراسان رضوی. چهره‌ی وی به نظرم آشنا نبود؛ اما اسم مشهد الرضا که آمد، دلم پر کشید به سرزمین ضامن آهو. چه‌قدر دل‌تنگ بوی حرم امام رضا(ع) بودم. دلم می‌خواست به او بگویم سلامم را به آقا برسان؛ اما رویم نمی‌شد. روحانی میان‌سال لاغر سخنان خود را با طنز و شوخی آغاز کرد. همان ابتدا رفت سراغ کل کل استقلال و پرسپولیس. خلاصه صدای دست حاضران نشان داد که طرف‌داران کدام تیم بیش‌ترند. سخنران خوبی بود و از جنبه‌های مدرن به زندگی حضرت علی و کتاب نهج البلاغه نگاه می‌کرد. از او خوشم آمد. روحانی این‌قدر خوش‌اخلاق و خوش‌زبان کم‌تر دیده بودم. در ادامه دلمان را برد حرم امام رضا از گنبد طلا و صحن حرم سخن گفت. دو سالی بود که نرفته بودم. به یاد نوجوانی‌ام افتادم که نذر امام رضا (ع) داشتم و بابت کرونا نتوانسته بودم بروم پابوس.  

در ادامه‌ی مراسم، گروه بین المللی تواشیح اسراء، آن نوجوانان خوش‌صدا برای مهمانان  اجرای کم‌نظیری داشتند. تشویق مهمانان از شور و شوقی حکایت می‌کرد که صدا و شعر و موسیقی این گروه در دل‌ها پدید آورده بود.

آخرین برنامه‌ی مراسم، مولودی‌خوانی آقای آهنگی بود، که با صدای خوش خود، الحق حال دل‌ها را جا آورد. وقتی به ساختمان شماره 1 و 2 نگاه کردم، دیدم که همکاران تا همین انتها هم‌چنان پشت پنجره‌ها یا در بالکن‌ها ایستاده‌اند و مراسم را نگاه می‌کنند.