اولین جلسه نشست شعری شبهای پروانه‌ای در سال 1403 در خانه موزه ملک الشعرای بهار روز دوشنبه بیست و هفتم فروردین ماه از ساعت 16:30 لغایت 18:30 با حضور دکتر ناصر پروانی، اسماعیل باستانی و دانشجویان حوزه ادبی به همت کانون ادبی دانشگاه برگزار شد.

در آغاز جلسه دکتر پروانی قصیده‌ای از بهار خواند و سپس گفت بهار آخرین قصیده سرای بزرگ زبان فارسی سراینده ی ترانه مشهور مرغ سحر و قصیده دماوند در طول عمر نه چندان بلندش به شاعری بسنده نکرد او در عین حال روزنامه نگار محقق ادبی وکیل مجلس و سیاست پیشه بود. ایشان در زمینه‌ی اصول شعر، وزن و سیلابهای شعری مطالبی را مطرح کردند. همچنین دراین جلسه دکتر پروانی اشاره ای به صنعت تلمیح داشتند و پس از آن آقای باستانی اشعاری از شعرای مختلف در این زمینه قرائت نمودند. این جلسه با شعرخوانی دانشجویان ادامه پیدا کرد و دکتر پروانی و آقای باستانی نظرات خود را در مورد شعرهای خوانده شده توسط دانشجویان بیان داشتند. دکتر پروانی بخشی از جلسه را به صحبت در مورد ویژگی شعرهای ملک الشعرای بهار و قالبهای شعر بهار اختصاص دادند و و از آثار مثنوی و منظوم و تصنیفات ایشان مطالبی مطرح کردند. مخصوصاً از بدیهه گویی و ترانه و انواع شعر سنتی و اشعار بهار به زبان محلی و سبک شناسی نظم و نثر بهار یاد کردند و برای دانشجویان مثالهایی در این زمینه آورد.